Een schavuit die wel kon schrijven

Het is dinsdag 19 juni 1855 als de 21 jaar jonge Adriana Mullaard in haar kraambed in Oud Beijerland bevalt van een zoon. Willem Jacobus is dan geboren. Adriana is gehuwd met Jacobus Willem Heijstek, zij zal hem in de jaren hierna nog negen kinderen schenken.

We schrijven het jaar 1926. Een bejaard getrouwd bloemistje uit Overveen bij Haarlem was op het verkeerde pad verzeild te Amsterdam en een half jaar geleden daar in vuur en vlam geraakt voor “Johanna” een Zeedijksche schone, die al spoedig het oudje onbarmhartig plukte.

Pieter Hermanus Heistek (Rotterdam 1942) groeide op in een tijd dat het beoefenen van sport in verenigingsverband, zeker op jeugdige leeftijd, nog niet zo vanzelfsprekend was als nu. Eerst op twaalfjarige leeftijd kon hij lid worden van een voetbalvereniging, V.V.O.R. uit Rotterdam-Kralingen. Hij doorliep de diverse jeugdelftallen, speelde een paar jaar in het eerste elftal op meestal regionaal niveau en probeerde het later nog eens bij het veel grotere Xerxes, toen nog uitkomend in het betaalde voetbal. Piet speelde daar zo’n twee seizoenen in het derde amateurteam en evenals bij V.V.O.R. viel hij voornamelijk op door zijn snelle rushes. Niet zo verwonderlijk want hardlopen kon hij altijd al. Als kind liep hij vaak rondje na rondje om een plantsoen in de buurt waar geen van zijn vriendjes in staat was hem maar enigszins bij te houden. Regelmatig moest zijn familie hem rond etenstijd van “zijn parcours” halen, want hij wilde niet van ophouden weten. Dichtbij zijn ouderlijk huis lag aan het Langepad een sintelbaan, hij ging daar af en toe kijken en werd lid van de atletiekvereniging Tenaco. Piet kreeg nu voor het eerst te maken met gerichte training waarbij bleek dat de middenafstanden zijn sterkste nummers waren. Op dat Langepad was ook de vereniging Metro gevestigd met meerdere sterke middenafstandlopers dus werd het een logische keuze zich na enige tijd bij hen aan te sluiten. Als B-junior boekte hij goede resultaten op vooral de 600 meter, maar zijn eerste buitenlandse reis (!) maakte hij in 1958 als middelbaar scholier. Hij werd gekozen in het Rotterdamse scholierenteam voor de tweedaagse wedstrijd in en tegen Antwerpen.

Bij het doornemen van ons genealogisch bestand stuitte ik op een Rotterdams gezin waarbij een bepaald feit mij sterk deed denken aan het welbekende lied van Ketelbinkie, een straatjongen uit Rotterdam. Een smartlap uit 1940, geschreven door Anton Beuving voor een in 1942 uitgezonden hoorspel. In de tekst beschreef hij de belevenissen uit zijn eigen jeugd, hij voer toen op de grote vaart. Alleen het slot, waarin Ketelbinkie kwam te overlijden, is door hem verzonnen.

Vanmorgen overleed in haar geboorteland Zuid-Afrika:

Anna Elizabeth “Annique” Heystek

Zij bereikte de leeftijd van 86 jaar.

Anna Elizabeth is een dochter van Antonie Marius Heystek en van Anna Susanna Jordaan.

Velen kennen haar vanwege haar merknaam “Annique” die zij heeft verbonden aan de bekende rooibosthee en huidverzorgensprodukten.

We wensen de familie in Zud-Afrika veel sterkte met het verlies van deze markante persoonlijkheid.

Onze slaapplaats was een barak van 10x87m waar een ieder een ruimte had van ca. 2m² inclusief de looppaden. Het leven in Ambarawa was voor ons gezin in het begin dragelijk. Er was voldoende voedsel en water. Wel moesten we wennen aan de appèls. Vooral het buigen voor elke Jap was vernederend. Om toch nog aan wat eiwitten te komen, stond ik 's morgens om 4 uur op om slakjes te zoeken in de dauw. Als je er een stuk of 10 had, had je een goede oogst. De gekookte slakjes gaf ik aan mijn moeder en zusjes.

Op 7 december 1941 viel Japan Pearl Harbor aan. Wat de Tweede Wereldoorlog inluidde. Voor pa ons verliet zei hij tegen mij: "Jij bent nu papa en je moet goed voor mama zorgen". Pas veel later in het kamp voelde ik de zwaarte van de opdracht. Pa ging met zijn compagnie richting Bandoeng.