De medemens centraal

Van dokter Heijstek is een intensive belangstelling bekend die hij niet uitsluitend toont aan zijn patiënten, maar aan de medemens in het algemeen. Hij beschikt over karaktereigenschappen die hem in de perioden van zijn loopbaan als militair arts, als algemeen arts, spe­cialist, mede-krijgsgevangene en als leider van een grote ziekeninrichting doet slagen.

Voor een ieder waarmee hij in contact komt heeft hij een luisterend oor. In het korps militaire artsen van het K.N.I.L. behoorde hij tot de allerbeste. Zijn verdien­sten als officier van gezondheid zijn erkend door zijn benoeming op 23 augustus 1948 tot officier in de orde van Oranje Nassau met de Zwaarden.

Vader Abraham Gilles Piet Heijstek meldde trots de geboorte op zaterdag 16 juni 2018 van dochter

Marylène

Wij wensen de kersverse ouders veel geluk met hun dochter.

Januari 1899. Door de lommerrijke lanen van Soerakarta in het vroegere Nederlands Indië is Antonie Heijstek op weg naar de ambtenarij om aangifte te gaan doen van de geboorte van zijn tweede zoon die zij Eddy hebben genoemd.

Antonie, hij is officier bij het KNIL, geniet van de ochtend. Aan de hoge temperatuur, vrijwel dagelijks rond de dertig graden is hij gewend  geraakt. Het is niet de tijd van de moesson, tropische regenbuien zijn niet te verwachten. Hij wordt gepasseerd door een kar die door twee karbouwen wordt getrokken. Mannen met een pikolan (draagstok) over een smalle schouder lopen op een drafje door de straat en zijn op weg naar de pasar. Uit een binnentuin van de kraton waar de sultan woont, klinkt het verdragende geluid van een gamelan. Een zoete rook afkomstig van kreteksigaretten prikkelt zijn neus. Antonie die 29 jaar geleden in Rotterdam is geboren en bijna vier jaar geleden hier in de stad met Hermine Raaff trouwde heeft het naar zijn zin. Hier voelt hij zich thuis.

Klik hier voor een sfeervolle film over Surakarta aan het begin van de 20^e eeuw.

Voor iedere deelnemer geldt een persoonlijk argument om deel te nemen aan Alpe d’HuZes.

In juni van dit jaar, en wel op de 6e en 7^e, vindt de dertiende editie van dit super sportieve evenement plaats. Dit jaar neemt ook een Heijstek-team daar aan deel. Initiatiefnemer is Tus Heijstek.

Zij die zo halverwege de vorige eeuw aan sport deden en dit misschien nog steeds doen, zal het ongetwijfeld zijn opgevallen: in de loop der jaren is er wel heel veel veranderd. Er zijn nu zoveel verschillende mogelijkheden tot sportbeoefening op of in prachtige accommodaties, maar hoe anders was dat toen. Ik heb die veranderingen mogen meemaken en misschien U ook wel. Een terugblik op een weliswaar qua prestaties zeer bescheiden sportcarrière, maar waar in ieder geval ik met heel veel plezier aan terugdenk, zo onder het motto van de naam van een televisieserie “toen was geluk nog heel gewoon”.

Op zaterdag 12 mei overleed in Sliedrecht

Pieter Johannes Heijstek

Hij werd 83 jaar.

Onze gedachten zijn bij zijn nabestaanden en familie.

5 November 1530 is in geschiedenisboekjes bekend als “Sint-Felix quade saterdach”. In een fatale vloed verdronken vele dorpen in Zuidwest-Nederland. Vanaf die dag zag de landkaart van Zeeland er anders uit. Het was meer zee geworden dan land. Vanaf 1598 vond er een herdijking plaats en ontstond de Oud-Noord-Bevelanderpolder. In deze polder werd het dorp Colijnsplaat gesticht; een pioniersnederzetting. Halverwege de 17^e eeuw vestigde ook de Heijstekfamilie zich in het dorp dat in die tijd een oase van rust en stilte was waar hard werd gewerkt en veel kinderen verwekt.

In de 19^e eeuw woonden Mattheus Heijstek en Janna van Haver op Colijnsplaat. Samen kregen zij dertien kinderen. Slechts twee van hun nakomelingen bereikten de leeftijd der volwassenen. Verdriet was schering en inslag in dit gezin.

Het zal onze trouwe lezers bekend zijn dat onze achternaam al vele eeuwen wordt gevoerd. De eerste (bekende) vermeldingen

dateren uit 1433 als de naam Heysteck voorkomt in akten van grondtransacties. In de loop der eeuwen zagen we meerdere varianten op de schrijfwijze. Kijken we naar de omslag van ons toenmalig familieblad BIJ UITSTEK dan zien we al negen van deze varianten, maar het zou best kunnen dat er nog wel meer waren. De meest voorkomende, zeker in de laatste eeuwen was Heijstek, dus met de bijzondere letter ij. Diverse malen zorgden ambtelijke verschrijvingen voor grote verwarring, zo kwam het voor dat de e voor de eij werd weggelaten en sindsdien heten enkele takken Hijstek. In andere gevallen werd van de letter ij de j weggelaten en schrijven die takken hun naam als Heistek. Dan zijn er nog waar van de ij een y werd gemaakt en gaan die takken verder door het leven als Heystek.