Selma Heijstek werd een heel goede atlete

Johannes Cornelis Heijstek was gedurende zijn tijd in Zaandam lid, resp. bestuurslid van de Atletiekvereniging “Zaanland”. In ons familieblad BIJ UITSTEK van september 2004 verhaalde dochter Selma zelf over haar atletiekcarrière, een artikel waarvan U onderstaand nog weer een keer kennis kan nemen. Selma is hierin op sommige punten toch ietwat bescheiden geweest, reden waarom de redactie haar verhaal hier en daar wat heeft uitgebreid met krantenartikelen waarin de betekenis van haar successen duidelijker wordt.

Over Johannes Cornelis Heijstek en zijn dochter Selma Heijstek

Het zal de aandachtige lezer al eerder zijn opgevallen dat voor artikelen op dit weblog regelmatig wordt teruggegrepen op artikelen die eerder werden gepubliceerd in het toen nog papieren Heijstek-familieblad BIJ UITSTEK. Dat gebeurt om uiteenlopende redenen, bijvoorbeeld omdat de redactie vindt dat het betreffende artikel het waard is nogmaals onder de aandacht te worden gebracht, maar ook dat met een herpublicatie zoveel jaar later weer een ander publiek kan worden bereikt. Verder en zeker niet onbelangrijk: soms kan het verhaal worden aangepast dan wel worden geactualiseerd omdat nieuwe feiten bekend werden.

Gossip and Guns

Oupa Wijtse clearly married into a very large, loving, influential—if not sometimes feisty family when he married Ouma Hannie. Of the Heystek kids born to Jan and Anna Maria, two babies had died, but Hannie had ten other siblings in her life at least until just before the Second Boer War. Her siblings were very dear to her. Younger sister Emmie’s letters reveal quite a bit of “skinder nuus” as she wrote about her own family history. Uncles and aunts abounded in the area, since Hannie’s maternal grandparents and their families were part of the Groot Trek-participants and their descendants helped with the new Zuid Afrikaansche Republiek’s formation and settlement. Hannie’s Grandma Malan in particular had some “interesting” family, looked up to by many and honored as survivors of bloody old battles, leaders in the new battles to come.

In de rubriek WAAR BLIJFT DE TIJD nam ik U al eerder mee naar die zogenaamde tijd van toen. Er zijn nogal wat onderwerpen te bedenken met grote verschillen tussen vroeger en nu. Bijvoorbeeld over beroepen, er zijn er die nauwelijks of helemaal niet meer worden uitgeoefend en waarvan de jongere garde geen benul heeft wat er achter schuil ging. Maar omgekeerd zijn er de laatste decennia beroepen bij gekomen waarvan de oudere garde weinig weet heeft.

In onze genealogische bestanden wordt van alles genoteerd wat we van een naamgenoot te weten kunnen komen, in veel gevallen ook zijn of haar beroep. Aan de hand van de Heijstekfamiliedatabase is een interessante lijst samengesteld met vele beroepen en daarbij de naamgenoten die daarin als zodanig hun brood verdienden. Natuurlijk is zo’n lijst niet altijd up to date omdat veel mensen in hun carrière een aantal malen van baan wisselen en dat niet altijd bij de samensteller bekend is.

Ouma Johanna Elizabeth Heystek

Therese “Tes” Rogers-Wentzel, is een kleindochter van Johanna “Hannie” Elizabeth Heystek. Hannie werd in Zuid-Afrika geboren en is een dochter van Jan Heijstek/Heystek & Ann Maria Erasmus.

Tes Rogers doet genealogisch onderzoek naar haar voorouders en schrijft daarover op de Facebook Lampenbladzijde. Vanzelfsprekend komt de naam Heystek geregeld in haar publicaties voor. In overleg met Tes worden enige van haar publicaties ook op deze Heijstekfamilie website gepubliceerd. Haar bijdragen zijn in de Engelse taal geschreven.

De Lampen Stamvader in Zuid-Afrika is Wijtse Sijger Lampen. Hij emigreerde in 1890 uit Nederland en vestigde zich in Rustenburg. Hij trouwde met Johanna Elizabeth “Hannie” Heystek. Historische documentatie over een van Ouma Heystek-Lampen's voorvaderen gaat terug tot de eerste eeuw na Christus in Italië. Haar vele Zuid-Afrikaanse voorouders begonnen direct vanaf het begin van de VOC nederzetting in 1652 op de Kaap aan te komen. De Heysteks arriveerden in 1862 vanuit Nederland in Zuid-Afrika en stapten letterlijk in de burgeroorlog tussen de Boer facties in Transvaal. De broer van Oupa Wijste Sijger, Herman, heeft ook geschiedenis in Zuid-Afrika en mogelijk nakomelingen.

Stierf hij in dienst van Napoleon?

Naamloos zijn ze gebleven, de dertigduizend Hollandse jongens die als dienstplichtig soldaat vochten voor Napoleon. Meer dan de helft vond in het leger de dood. Was Evert een van hun?

Baie inligting is bekend oor die seuns van Jan Heijstek. Verhale is reeds oor hulle gepubliseer. Lees gerus die volgende interresante stories.

“Heystekke” in Zuid-Afrika – deel 1

“Heystekke” in Zuid-Afrika – deel 2

“Heystekke” in Zuid-Afrika - deel 3

“Heystekke” in Zuid-Afrika - deel 4

“Heystekke” in Zuid-Afrika - deel 5

“Heystekke” in Zuid-Afrika - deel 6

“Heystekke” in Zuid-Afrika – deel 7

“Heystekke” in Zuid-Afrika - deel 8

“Heystekke” in Zuid-Afrika , deel 9

“Heystekke” in Zuid-Afrika, deel 10

Julie maand is dit tyd vir vakansie in Nederland. Gedurende hierdie tyd word die webwerf van die Heijstek familie minder gelees. In plaas van 'n nuwe storie skryf, vra ons dat u asseblief na van die vorige publikasies verwys.

Lees oor die lewe van Jan Heijstek wat uit Nederland na Suid Afrika emigreer het.

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 1

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 2

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 3

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 4

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 5

Het levensverhaal van… Jan Heijstek – deel 6

Eén van mijn favoriete lijfspreuken is toch wel: “Leef in het heden, maar koester ook het verleden”. Persoonlijk denk ik met veel plezier terug aan “die tijd van toen”, een tijd die via een televisieserie ooit werd aangeduid als de tijd dat geluk nog heel gewoon was. Voor mij zijn dat de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw, een tijd dat men met weinig tevreden was. Het waren de naoorlogse jaren, een tijd van schaarste en wederopbouw, maar ook van gezag en burgerlijkheid. Over die jaren is veel te vertellen, bijvoorbeeld over hoe we woonden, hoe we werkten, hoe we school gingen, al dan niet op vakantie gingen of aan sport deden. In deze aflevering kies ik voor mijn herinneringen aan mijn schooltijd. Waarom? Omdat ik één ding zeker weet: een ieder die dit leest heeft er mee te maken gehad, we zijn allemaal naar school geweest, de een wat langer dan de ander, de een vond het leuker dan de ander, maar we hebben allemaal onze eigen herinneringen.